De vierde week

Maandag 14 mei

Vandaag ben ik in de ochtend naar mijn stage gegaan. Om 13 uur heeft An mij opgehaald en zijn we naar het weeshuis in de sloppenwijk om te kijken of ik daar stage kan gaan lopen. De vrouw waar An de vorige keer mee had gepraat was er niet dus werden we rondgeleid door iemand anders. Op het terrein staan twee gebouwen. In het ene gebouw zit de school en de slaapkamers van de jongens en in het andere gebouw de meisjes slaapkamers, de baby slaapkamer de kleuterklas en de toiletten. De slaapkamers van de meisjes en jongens is niet meer dat een kamertje met 3 of 4 stapelbedden, verder helemaal niets. De baby slaapkamer bestaat uit uit elkaar gevallen ijzeren bedjes met een plastic zeiltje erin . Dit vond ik wel heel erg schrikken. Ook viel mij op dat de kinderen verder niets van speelgoed hadden. De keuken was niets meer dat een betonnen gebouwtje waarin een soort aanrechtje was en in de ene hoek een berg hout en in de andere nog wat restjes eten waar de vliegen op zaten. Het zal een hele uitdaging worden om daar stage te gaan lopen maar ik wil het zeker gaan doen. Toen we weer thuis waren aangekomen ben ik een beetje schoon gaan maken want het huisje was een beetje overstroomd door een kapotte gootsteen en het was een vieze boel!
’s Avonds hebben Bianca en ik weer eens Goede tijden Slechte tijden gekeken via Skype. Het was wel van iets mindere kwaliteit dat we eigenlijk gewend waren maar we konden het volgen!

Dinsdag 15 mei

Vandaag was het weer een lange stagedag. Omdat de stage dagen bij New Life Home steeds hetzelfde zullen zijn zal ik even vertellen hoe mijn dag er in het algemeen uitziet:
Ik kom om half 9 (als Sammy niet te laat is) aan en dan moet ik opschrijven op de lijst dat ik er ben. Ik ga dan naar de toddlers die komen dan net uit bed en zitten dan op het potje. In de tussentijd ga ik dan de bedden opdekken of schoonmaken. Als de kinderen van het potje afkomen worden ze gewassen en worden de luiers aangedaan, ik mag ze dan aankleden. Daarna gaan de kinderen naar de dayroom. Ze krijgen wat te drinken en een stukje brood en mogen dan gaan spelen. Rond 10 uur/half 11 gaan we dan meestal naar buiten om te spelen. Om half 12 gaan we weer naar binnen en worden de handen gewassen voor de lunch. Na de lunch gaan de kinderen naar de slaapkamer en kleed ik ze uit. Ze worden dan verschoond en ik doe hun pyjama’s aan en leg ze in bed. Dan heb ik van half 1 tot half 3 pauze. Om half drie worden de kinderen weer uit bed gehaald en op het potje gezet. Dan krijgen ze weer een luier aan en kleed ik ze weer aan. Ze mogen dan weer naar de dayroom waar ze weer wat drinken krijgen en weer mogen spelen. Om kwart voor 5 krijgen de kinderen avondeten en dan is het om 5 uur voor mij weer tijd om naar huis te gaan.

Woensdag 16 mei

Vandaag had ik weer stage. Ik werd in de pauze gebeld door Millicent dat ik morgen al met haar naar mijn nieuwe stage mocht gaan om de mensen daar te ontmoeten en af te spreken wanneer ik zou komen. Dat was heel goed nieuws! Vandaag kregen 2 kinderen het nieuws dat hun adoptie ouders morgen langs zouden komen, ze kregen beide een foto van hun nieuwe ouders uit Denemarken. De kinderen snapte er niet zo veel van maar het werd wel uitgelegd aan de kinderen. Ook mocht er vandaag een kindje mee met zijn nieuwe Keniaanse adoptie ouders. De ouders waren de dagen ervoor al vaker gekomen om kennis te maken en nu mocht het kind een middagje mee met zijn nieuwe ouders. ’s Avonds heb ik nog even boodschappen gedaan met Bianca voor het eten.
Tijdens de afwas viel de stroom uit waardoor het ineens pikdonker is, en ga dan maar eens opzoek naar kaarsen en een zaklamp! Gelukkig ging de stroom snel weer aan. Verder kregen we nog bezoek van drie gekko’s die mij de stuipen op het lijf jaagde door langs mijn voeten te kruipen en in de kastjes te gaan zitten!

Donderdag 17 mei

Vandaag ben ik om half negen met Millicent en An naar het weeshuis Mama Ngina gegaan om af te spreken wanneer ik daar stage ga lopen. We werden hartelijk ontvangen door de ‘moeder’ van het weeshuis. We kregen heerlijke Keniaanse thee (niet dus). Ze vertelde over het weeshuis en de mensen die er werkte en wat ze van mij verwachte. Ik loop daar vanaf nu maandag en dinsdag stage. Op de terugweg zijn An en ik via de markt terug gelopen. We zijn daar een kleermaakster tegengekomen. Ik heb een stof uitgekozen en een jurkje laten maken. Morgen kan ik het jurkje ophalen dus ik ben heel benieuwd!
In de middag ben ik met Lindsey meegegaan naar de kraamafdeling in het ziekenhuis. Er waren geen vrouwen aan het bevallen maar wel net twee baby’s geboren, omdat er niet veel te doen was zijn we na een tijdje wachten maar weer weg gegaan. Ik het daarna nog even met Bianca meegelopen op haar stage. Om 16 uur gingen we naar huis, we hebben thuis wat geld gehaald en zijn daarna richting Tuskys gelopen om naar kleding te kijken onderweg kwamen we ook Paula nog tegen en die is ook met ons meegelopen. Het winkelen viel een beetje tegen dus we zijn na een tijdje weer naar huis gegaan. Omdat we Sammy niet konden bereiken hebben we een andere tuktuk gepakt. Wel moesten we even goed onderhandelen voor de prijs, maar uiteindelijk kwamen we er wel uit.
Lindsey heeft ons avondeten gemaakt en het smaakte goed!

Vrijdag 18 mei

Vandaag was ik lekker vrij! In de ochtend heb ik met Lindsey even gezwommen. ’s Middags was Paula vrij en zijn we gaan lunchen bij Rooftop, daar waren we alleen nog maar in het donker geweest en met licht hadden we een heel mooi uitzicht. We hebben de Nederlandse eigenaresse ontmoet en er even een praatje mee gemaakt. Tegen de tijd dat we zaten te eten was het half 3 dus een lunch was het niet echt meer en friet met kip kun je ook niet echt lunch noemen dus we zaten wel erg vol!
Op de terugweg zijn we langs de Masai markt gelopen en hebben we nog wat spulletjes gekocht. Ook zijn we nog even het jurkje op gaan halen maar die bleek helaas te groot te zijn en moest nog vermaakt worden. ’s Avonds hadden we niet echt meer honger en hebben we nog een filmpje gekeken.

Zaterdag 19 mei

Vandaag waren we uitgenodigd door een collega van Bianca voor een lunch. Het was een Indische vrouw. We zijn met de Matatu erheen gereden, dit was weer een hele ervaring, helemaal opgepropt in een busje waarbij je bij elke hobbel je hoofd tegen het dak stootte. De vrouw woont in een (voor Keniaanse begrippen) groot huis. Ze was heel blij ons te ontvangen. Als eten kregen we rijst, chapati (soort pannenkoekjes maar dan van deeg), een vis prutje en een kip prutje. De rijst en de chapati was heerlijk en omdat het onbeleefd was om geen vlees of vis te nemen moest ik daar dus ook aan geloven. Ik koos maar voor de kip want de vis was met graat en al in stukjes gesneden en in het prutje gedaan. Met veel moeite en tranen in mijn ogen heb ik de kip weg gekregen (dit was niet de kip die ik gewend was en ik ben al geen vlees eter). Naast mij hoorde ik Monique zeggen: Yvette, gaat het? Met een lach op mijn gezicht kreeg ik de kip weg terwijl de andere ervan genoten. Het is ook gebruikelijk om een paar keer op te scheppen dus na een paar keer opscheppen konden we ook echt niets meer eten. We hebben daarna nog naar een dvd van een bruiloft gekeken van iemand van de familie. Dit was heel leuk om te zien maar duurde ook wel heel lang. Net toen we dachten dat het maar eens tijd werd om naar huis te gaan kregen we nog de heeeeerlijke Keniaanse thee. Op zich was deze thee best wel te drinken maar dat kan ook zijn omdat ik er al een beetje aan begin te wennen. Natuurlijk kregen we er ook nog wat te eten bij en was dit onbeleefd om te weigeren. Gelukkig zei Sylvia (de collega van Bianca die ons had meegenomen) op een gegeven moment dat het maar weer tijd was om naar huis te gaan. We zijn nog even langs Sylvia’s huis gegaan en daarna hebben we de matatu weer teruggenomen. We zijn doorgereden naar Tuskys omdat Bianca en Monique nog geld moesten pinnen en ik moest het jurkje ophalen. Het lukte bij Monique niet om geld te pinnen dus Bianca en Monique zijn met Sammy naar een andere pinautomaat gereden. Paula en ik hebben toen het jurkje opgehaald. ’s Avonds zijn we uit geweest naar de Laughing Budha. Sammy heeft ons weggebracht, maar we vonden het wel leuk als hij mee zou gaan en dat hebben we gevraagd. Binnen stond de voetbal aan. En het is geen verschil met Nederland wat voetbal betreft, alle mannen zaten te kijken! Eerst dachten we even: moeten wij hier nou tussen gaan zitten? Totdat we erachter kwamen dat Robben meespeelden. En als we dan toch moesten kiezen voor wie we waren dan maar voor de club met een Hollander erin. Toen de wedstrijd uiteindelijk uitliep in penalty’s was de spanning te snijden. Uiteindelijk won de andere partij en de meeste mannen die er zaten (waaronder ook Sammy) waren hier wel blij mee. Ik verloor mijn weddenschap met een keniaan en hij kreeg een Tusker (bier) van mij. Ondertussen was het ook al weer tijd om te gaan. Thuis hebben we nog een ei gebakken en zijn we gaan slapen.


Zondag 20 mei

Vandaag is het inmiddels al de vierde dag dat we geen internet hebben. Volgens de verhalen die de ronde doen is er een kabel in Kisumu kapot gereden en de Kenianen kennende zal het nog wel even duren voordat het gemaakt is.
Vandaag zijn Paula en Monique naar Kiboko Bay gegaan. Bianca en ik zijn thuis gebleven om een beetje aan onze opdrachten te werken. Rond half twee hadden we het een beetje gehad en zijn we naar Rooftop gegaan om wat te gaan eten. Rond vier uur werden we gebeld door Paula of we uit eten gingen bij Green Garden , en natuurlijk zeggen wij daar geen nee tegen.
We zijn nog even naar de Masai markt gegaan en daarna zijn we naar de Green Garden gereden.
Toen ons eten net op was kregen we te maken met een hele hevige regenbui en onweer. Door de stromende regen zijn we naar huis gereden met de tuktuk. En wat moet je gedaan hebben in Kenia in het regenseizoen? Buiten douchen!
Dat hebben we dus ook gedaan. In onze bikini en met wat shampoo zijn we onder de dakgoot gaan staan. Ijskoud! maar wel weer een ervaring rijker!