Rangala!
Door: Yvette
Blijf op de hoogte en volg Yvette
24 Juni 2012 | Kenia, Kisumu
Hallo allemaal,
Allereerst bedankt voor de lieve reacties op mijn vorige verslag van iedereen.
Dat was even raar, om weer in Nederland te zijn. Maar ik ben wel heel blij dat ik er toch voor gekozen heb om even terug te komen. Zaterdag middag vertrokken we weer richting Schiphol, er waren wat probleempjes omdat er niet in de computer stond dat ik ook weer terug naar Nederland kwam op 2 augustus maar na een paar telefoontjes was dat opgelost. We hebben nog wat gegeten en toen ben ik door de douane gegaan. Ik had gelukkig geen vertraging en al snel zat ik weer in de lucht op weg naar Kenia. Eenmaal aangekomen moest ik weer een hele hoop papieren invullen en mijn visum ophalen dit duurde een tijdje omdat er een hele lange rij stond. Ik werd opgehaald door Magret en zij heeft mij naar het andere vliegtuig gebracht. Hier moest ik wel even wachten omdat er nogal tijdsverschil zat tussen de vluchten. Eenmaal in het vliegtuig was ik helemaal kapot! Ik heb van de vlucht van 30 minuten maar de helft meegemaakt en schrok wakker van het vliegtuig wat met een klap op de grond kwam. Paula en An stonden op mij te wachten en we zijn met Sammy Panda’s paradise gereden daar had ik ook geen rust want we moesten meteen inpakken om ’s middags naar Rangala te vertrekken. Eenmaal daar aangekomen werden we meteen door de zuster van het baby home uitgenodigd om te komen eten. We kregen Mandasi’s, dit zijn een soort driehoekige loempia’s met vlees of groenten erin.
’s Avonds hebben we onze koffers een beetje uitgepakt. Het huis en mijn kamer zijn prima alleen mijn badkamer is een beetje een kamer die ik zoveel mogelijk probeer te vermeiden. De douche doet het niet via de kop maar alleen via de ‘tuinslang’ en er zitten overal spinnen, van de week heb ik zelfs visite gehad van twee gekko’s. Daarom probeer ik mijn huisgenootjes steeds maar lief aan te kijken om bij hun te douchen.
Maandag zijn de meiden uit Kisumu gekomen met de ouders van Mandy. Inmiddels is An weer naar huis en zijn Ans en Tom onze nieuwe coaches. We zijn maandag langs de boys school en het ziekenhuis gegaan omdat dit de nieuwe stage plaatsten van Monique en Bianca worden.
Dinsdag ben ik in het Baby home begonnen. Dit vind ik echt super leuk omdat ik hier vergeleken met Kisumu alles mag doen. Ik heb elke dag een beetje meer geleerd van het ritme en de kinderen en ik weet nu al heel goed wat ik moet doen en hoe ik de kinderen een beetje bezig kan houden.
Vrijdagmiddag was ik samen met Bianca en Monique in het Baby Home toen het ineens begon te regenen, een gewone tropische regenbui dachten we eerst. Maar al gauw werd de regen en wind zo erg dat we alle ramen en deuren snel moesten sluiten. Samen met Bianca en Paul (het oudste kind uit baby home) heb ik in de waskamer staan kijken naar de enorme hoeveelheid regen die naar beneden kwam. Totdat we ons in een keer afvroegen of dat de andere vrouwen de kinderen uit de hal hadden gehaald. De hal is wel overdekt maar de ‘ramen’ zijn gemaakt van gaas en de wind was zo hard dat het water zo naar binnen waaide. Toen we bij de hal aankwamen stonden de kinderen daar inderdaad nog, allemaal waren ze aan het huilen en in paniek en stonden helemaal nat in een hoekje. We hebben de kinderen naar binnen gehaald en proberen te troosten, maar ongeveer 10 huilende kinderen troosten met z’n tweeën was best wel moeilijk. Toen de kinderen eindelijk een beetje tot rust waren gekomen zijn we maar even verder gaan kijken. We kwamen bij de babyroom aan en deze bleek helemaal blank te staan. Monique was al aan het dweilen en we hebben haar meegeholpen. De stroom die inmiddels ook al een tijdje was uigevallen sprong weer aan en de regen werd al weer wat minder. Toen alles weer schoon was gemaakt en de kinderen in bed lagen zijn we naar huis gegaan. Gelukkig viel het bij ons binnen wel mee met de ravage. Er was een beetje water onder de deur gelopen en de bank was nat.
Zaterdag heb ik een angst van mij overwonnen. Ik heb namelijk samen met Bianca toegekeken hoe de kok van het baby home de kippen aan het slachten was. Van de vrolijke kippen die rondliepen door de keuken tot de dode kippen zonder veren met hun kop er half af in een bak. Verdere details zal ik jullie maar besparen.
Zondag zijn we samen met Ans en William (kleermaker van het baby home) een rondje gaan lopen. De omgeving was heel mooi om te zien maar de paden waren een beetje glibberig door de regen van de nacht ervoor. Toen we langs een typisch Keniaans huisje liepen werden we door een vrouw uitgenodigd om binnen te komen kijken, heel leuk om zo’n huisje eens van binnen te zien. ’s Middags hebben we een beetje rustig aangedaan en film gekeken.
Zo, dat was mijn verslagje weer voor deze week. Omdat het internet niet zo heel geweldig is zal ik proberen er nog wat foto’s op te zetten maar als dat niet gaat doe ik dat volgend weekend want dan zijn we in Kisumu.
Allereerst bedankt voor de lieve reacties op mijn vorige verslag van iedereen.
Dat was even raar, om weer in Nederland te zijn. Maar ik ben wel heel blij dat ik er toch voor gekozen heb om even terug te komen. Zaterdag middag vertrokken we weer richting Schiphol, er waren wat probleempjes omdat er niet in de computer stond dat ik ook weer terug naar Nederland kwam op 2 augustus maar na een paar telefoontjes was dat opgelost. We hebben nog wat gegeten en toen ben ik door de douane gegaan. Ik had gelukkig geen vertraging en al snel zat ik weer in de lucht op weg naar Kenia. Eenmaal aangekomen moest ik weer een hele hoop papieren invullen en mijn visum ophalen dit duurde een tijdje omdat er een hele lange rij stond. Ik werd opgehaald door Magret en zij heeft mij naar het andere vliegtuig gebracht. Hier moest ik wel even wachten omdat er nogal tijdsverschil zat tussen de vluchten. Eenmaal in het vliegtuig was ik helemaal kapot! Ik heb van de vlucht van 30 minuten maar de helft meegemaakt en schrok wakker van het vliegtuig wat met een klap op de grond kwam. Paula en An stonden op mij te wachten en we zijn met Sammy Panda’s paradise gereden daar had ik ook geen rust want we moesten meteen inpakken om ’s middags naar Rangala te vertrekken. Eenmaal daar aangekomen werden we meteen door de zuster van het baby home uitgenodigd om te komen eten. We kregen Mandasi’s, dit zijn een soort driehoekige loempia’s met vlees of groenten erin.
’s Avonds hebben we onze koffers een beetje uitgepakt. Het huis en mijn kamer zijn prima alleen mijn badkamer is een beetje een kamer die ik zoveel mogelijk probeer te vermeiden. De douche doet het niet via de kop maar alleen via de ‘tuinslang’ en er zitten overal spinnen, van de week heb ik zelfs visite gehad van twee gekko’s. Daarom probeer ik mijn huisgenootjes steeds maar lief aan te kijken om bij hun te douchen.
Maandag zijn de meiden uit Kisumu gekomen met de ouders van Mandy. Inmiddels is An weer naar huis en zijn Ans en Tom onze nieuwe coaches. We zijn maandag langs de boys school en het ziekenhuis gegaan omdat dit de nieuwe stage plaatsten van Monique en Bianca worden.
Dinsdag ben ik in het Baby home begonnen. Dit vind ik echt super leuk omdat ik hier vergeleken met Kisumu alles mag doen. Ik heb elke dag een beetje meer geleerd van het ritme en de kinderen en ik weet nu al heel goed wat ik moet doen en hoe ik de kinderen een beetje bezig kan houden.
Vrijdagmiddag was ik samen met Bianca en Monique in het Baby Home toen het ineens begon te regenen, een gewone tropische regenbui dachten we eerst. Maar al gauw werd de regen en wind zo erg dat we alle ramen en deuren snel moesten sluiten. Samen met Bianca en Paul (het oudste kind uit baby home) heb ik in de waskamer staan kijken naar de enorme hoeveelheid regen die naar beneden kwam. Totdat we ons in een keer afvroegen of dat de andere vrouwen de kinderen uit de hal hadden gehaald. De hal is wel overdekt maar de ‘ramen’ zijn gemaakt van gaas en de wind was zo hard dat het water zo naar binnen waaide. Toen we bij de hal aankwamen stonden de kinderen daar inderdaad nog, allemaal waren ze aan het huilen en in paniek en stonden helemaal nat in een hoekje. We hebben de kinderen naar binnen gehaald en proberen te troosten, maar ongeveer 10 huilende kinderen troosten met z’n tweeën was best wel moeilijk. Toen de kinderen eindelijk een beetje tot rust waren gekomen zijn we maar even verder gaan kijken. We kwamen bij de babyroom aan en deze bleek helemaal blank te staan. Monique was al aan het dweilen en we hebben haar meegeholpen. De stroom die inmiddels ook al een tijdje was uigevallen sprong weer aan en de regen werd al weer wat minder. Toen alles weer schoon was gemaakt en de kinderen in bed lagen zijn we naar huis gegaan. Gelukkig viel het bij ons binnen wel mee met de ravage. Er was een beetje water onder de deur gelopen en de bank was nat.
Zaterdag heb ik een angst van mij overwonnen. Ik heb namelijk samen met Bianca toegekeken hoe de kok van het baby home de kippen aan het slachten was. Van de vrolijke kippen die rondliepen door de keuken tot de dode kippen zonder veren met hun kop er half af in een bak. Verdere details zal ik jullie maar besparen.
Zondag zijn we samen met Ans en William (kleermaker van het baby home) een rondje gaan lopen. De omgeving was heel mooi om te zien maar de paden waren een beetje glibberig door de regen van de nacht ervoor. Toen we langs een typisch Keniaans huisje liepen werden we door een vrouw uitgenodigd om binnen te komen kijken, heel leuk om zo’n huisje eens van binnen te zien. ’s Middags hebben we een beetje rustig aangedaan en film gekeken.
Zo, dat was mijn verslagje weer voor deze week. Omdat het internet niet zo heel geweldig is zal ik proberen er nog wat foto’s op te zetten maar als dat niet gaat doe ik dat volgend weekend want dan zijn we in Kisumu.
-
24 Juni 2012 - 17:57
CoMU:
Ha Yvette, Gelukkig ben je goed aangekomen. ik was benieuwd of je in Nairobi opgehaald zou worden en naar het andere vliegveld gebracht zou zijn en in Kisumu afgehaald zou worden, maar dat alles is gelukkig goed gegaan.
Je merkt dan eigenlijk pas wat een lange reis dat het is. En zo in je eentje is toch spannender dan met een groep.
Maar je bent weer driftig aan het werk begrijp ik in Rangala.
Goed dat je zelf ziet wat je moet doen. Dat ontbreekt er vaak bij de mensen in het baby Home.
Ik wens je nog veel plezier. Hier heeft het vandaag ook heeeeeel hard geregend hoor.
Nu schijnt het zonnetje weer gelukkig. Groetjes... -
24 Juni 2012 - 19:05
Ans En Tom:
Lieve Yvette,
Ook wij zijn blij dat je weer veilig in Kenia bent aangekomen.
En dan direct door naar Rangala. Eindelijk op je eigen stekkie waar je op adem kon komen.
Voor even dan want het BabyHome stond al op je te wachten. Nou, zo'n eerste week ook al kippen slachten, overstromingen wegdweilen, gekko's ontwijken en een wandeling door het achterland maken? Niet direct een rustig eerste weekje, dachten we zo.
Nog 5 te gaan. Geniet er van!!
Groetjes,
Ans en Tom -
24 Juni 2012 - 19:43
Papa En Mam:
Ha Yvette, wat een leuk verslag. De spinnen snel zullen wennen, dat hoop ik wel want als er hier in huis een spin zit kan ik jou roepen. Fijn dat je het zo naar je zin hebt.
En wat zijn wij trots op jou dat je zelf de beslissing hebt genomen om even naar Nederland te komen, want het is toch heel wat om zo n reis in je eentje te maken. zeker de terugreis na zo n heftige week. Veel plezier en veel liefs van ons -
24 Juni 2012 - 21:13
M:
Hi, wat fijn weer een weekend met een verslag van jou uit Kenia. We hebben het waarachtig gemist. Ik denk dat het toch vreemd voor je moet zijn geweest om een weekje uit de Keniaanse sfeer te zijn. Je leeft dan even tussen twee werelden en dat is best moeilijk denk ik. Maar wat zijn we je dankbaar dat je er was bij de uitvaart van oma. We waren nu compleet en dat is bij zulke gelegenheden belangrijk.
Ik ben blij dat je het zo getroffen hebt op je nieuwe stageplek. Leuke kinderen waar jij iets voor kunt betekenen en fijne mensen om je heen; daar gaat het om nietwaar? Ik wens je voor de komende week weer een super tijd toe.
Geniet er maar van
Lieve groet van Jan en mij
Marianne -
24 Juni 2012 - 21:14
Marianne Keulemans:
Hi, wat fijn weer een weekend met een verslag van jou uit Kenia. We hebben het waarachtig gemist. Ik denk dat het toch vreemd voor je moet zijn geweest om een weekje uit de Keniaanse sfeer te zijn. Je leeft dan even tussen twee werelden en dat is best moeilijk denk ik. Maar wat zijn we je dankbaar dat je er was bij de uitvaart van oma. We waren nu compleet en dat is bij zulke gelegenheden belangrijk.
Ik ben blij dat je het zo getroffen hebt op je nieuwe stageplek. Leuke kinderen waar jij iets voor kunt betekenen en fijne mensen om je heen; daar gaat het om nietwaar? Ik wens je voor de komende week weer een super tijd toe.
Geniet er maar van
Lieve groet van Jan en mij
Marianne -
25 Juni 2012 - 07:01
Jo En Jan:
Wat een leuk verslag weer. Ik denk dat je echt op je plek bent waar je nu bent. Wel heel leuk met die kleintjes.
Ik denk als je terug komt dat je nergens meer bang voor bent. In ieder geval fijn voor Babs dat jij de spinnen gaat verjagen. Goed van je hoor, zo.n hele reis in je eentje weer te maken. Wel heel fijn voor iedereen dat je er was, maar zeker voor jezelf. Het is anders zo moeilijk als ze het over de crematie hebben en je hebt er niks van meegekregen. En dat is iets wat je echt nooit meer kan inhalen.
Nog een paar weken Yvette, geniet ervan en hopelijk niet meer van zulke hoosbuien.
groetjes van ons uit Breda -
25 Juni 2012 - 09:37
Floor:
Lieve Yvette,
wat leuk om weer een verslag vanuit Kenia te lezen! :)
Ik blijf het knap vinden dat je helemaal in je eentje terug bent gekomen, maar natuurlijk wel heftig.. Maar natuurlijk ook gezellig om je weer even te zien!
Ik hoop voor je dat de spinnen in de badkamer snel wegkruipen want dat lijkt me toch niet echt prettig nee, haha. En super fijn dat je stage bij Baby Home zo goed bevalt! Leuk hoor!!
Kijk uit naar je volgend verslag en hopelijk ook wat foto's!
Geniet van je tijd daar en tot snel!
Liefs, XXXX -
26 Juni 2012 - 14:40
Sophie:
Hey Yvette,
Goed te horen dat je weer lekker terug bent in Kenia en dat je het naar je zin hebt!
Haha die gekko's! Gaan ze natuurlijk lekker boven je hoofd aan het plafond hangen alsof ze ieder moment naar beneden kunnen vallen brrrr!
Nou Yvette we wachten weer op je volgende verhalen!
Liefs,
Jeroen & Sophie -
26 Juni 2012 - 15:02
Willie:
Hey vetje
Leuk om weer te lezen van je enne ja we vonden het ondanks de situatie dat je in nederland was het wel heel leuk dat we je toch even hebben gezien......en nu wachten we met smart weer op je terug komst in augustus.......en ja op het werk natuurlijk.....we hoeven je toch niet op nieuw in te werken he......een dikke knuffel van mij xxxxxxxx -
29 Juni 2012 - 21:16
An:
Wat fijn dat je alweer zo je "draai" hebt gevonden in Rangala!! Nu maar hopen dat het bij die ene gigantische plensbui blijft..Geef je George en Mukeira een extra knuffeltje van me?? Heel veel succes en liefs!! -
01 Juli 2012 - 14:23
Nina:
Yvette
Fijn dat de reis goed verlopen is. Wel even spannend in Nederland maar alles toch goedgekomen.
Je zult vast genieten in Rangala, babyhome is gewoon geweldig. Hier is de vakantie begonnen, na 3 hele drukke weken om alles goed af te werken.
Ik mail je nog. In ieder geval veel werkplezier en de groeten aan iedereen.
NIna
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
